Όταν ο Απόστολος λέει: ότι οι εξουσίες του κόσμου είναι ταγμένες από τον Θεό, άρα λοιπόν κάθε άρχοντας και βασιλιάς και επίσκοπος, αναδεικνύεται από τον Θεό;

Απάντηση

Όταν ο Θεός λέει στον Νόμο· θα σας δώσω άρχοντες, όπως τους θέλει η καρδία σας, είναι φανερό, ότι άλλοι μεν από τους άρχοντες και τους βασιλείς αναδεικνύονται από τον Θεό, και άλλοι πάλι, όντας ανάξιοι, αναδεικνύονται κατά παραχώρηση, ή θέληση του Θεού, αντίστοιχα προς τον ανάξιο λαό της δικής τους αναξιότητας. Και άκουσε για το θέμα αυτό μερικές διηγήσεις.

Όταν έγινε βασιλιάς ο Φωκάς, ο τύραννος και άρχισε να κάνει εκείνες τις αιματοχυσίες με εκείνον τον δήμιο Βονάσον, κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολη, άνθρωπος άγιος, που είχε μεγάλο θάρρος προς τον Θεό, αντιδικούσε μαζί Του, λέγοντάς Του με απλότητα. Κύριε, γιατί ανέδειξες τέτοιον βασιλιά;  Έπειτα , καθώς αυτό το έλεγε επί αρκετές ημέρες, ήρθε σ’ αυτόν μια φωνή από τον Θεό που έλεγε· Διότι δεν βρήκα χειρότερον!

Υπήρχε και άλλη πόλη παράνομη κατά τη Θηβαΐδα, η οποία έκανε πολλά στυγερά και απρεπή, στην οποία κάποιος δημότης διεφθαρμένος, αφού ξαφνικά απέκτησε κάποια κατάνυξη, πήγε και εκάρη, και φόρεσε το μοναχικό σχήμα, όμως δεν έπαυσε καθόλου να κάνει τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνει ο επίσκοπος της πόλεως, οπότε εμφανίζεται σε κάποιον άγιο άνδρα άγγελος Κυρίου λέγοντάς του· Πήγαινε και προετοίμασε την πόλη, να χειροτονήσουν επίσκοπο έναν από την πόλη. Αφού λοιπόν έφυγε, έκανε αυτά που του διατάχθηκαν. Και αφού χειροτονήθηκε αυτός που προαναφέρθηκε από τους δημότες, ή μάλλον ο δημότης άρχισε με το νου του να φαντάζεται και να αλαζονεύεται. Και εμφανίστηκε σ’ αυτόν άγγελος του Κυρίου και είπε· Γιατί αλαζονεύεσαι άθλιε, που ενώ ήσουν ανάξιος της ιεροσύνης, έγινες επίσκοπος; Αλλά αυτή η πόλη τέτοιου επισκόπου είναι άξια.

Γι αυτό, όταν δεις κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλιά, ή άρχοντα, ή επίσκοπο, να μην απορήσεις, ούτε να κατηγορήσεις την πρόνοια του Θεού, αλλά μάλλον μάθε και πίστευε ότι ανάλογα προς τις αμαρτίες μας, σε τέτοιους τυράννους παραδινόμαστε και ούτε με τον τρόπο αυτόν απομακρυνόμαστε από τα κακά.

Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου «Ερωταποκρίσεις