Μια αλληλογραφία

Από το βιβλίο «Συνοδοιπορία με τον Άγιο Λουκά»

  τόμος Γ΄ του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου

Ο Άγιος Λουκάς. ο ιατρός και επίσκοπος, απ’ όπου κι αν πέρασε δημιούργησε δυνατούς πνευματικούς δεσμούς. Δεν ξέχασε ούτε τους τόπους, ούτε τους ανθρώπους που γνώρισε και συνδέθηκε. Αλληλογραφούσε με όλους και βοηθούσε οικονομικά όσους είχαν ανάγκη.

Παρακάτω δημοσιεύονται κάποιες επιστολές του Αγίου που γράφτηκαν στην Συμφερούπολη από το 1948 έως το 1961 και απευθύνονται στην Άννα Αλεξέεβνα Μακάροβα, η οποία εργαζόταν ως νοσοκόμα με τον Άγιο στο νοσοκομείο του Περεσλάβλ Ζαλέσκι. Είναι γραμμένες παρηγορητικά προς την Μακάροβα, η οποία είναι ηλικιωμένη, μόνη και τυφλή. Τα θέματα που επανέρχονται είναι βασικά δύο: Η κατάσταση της υγείας του και τα νέα από τα παιδιά του Αγίου, τα οποία η Μακάροβα τα είχε γνωρίσει μωρά. Ο Άγιος δείχνει τη συμπόνια του στη φτωχή γερόντισσα και προσπαθεί να τη στηρίξει. Όμως δεν μένει στα ευχολόγια. Μεριμνά από τόσο μακριά για τις ανάγκες της, την ενισχύει οικονομικά για να εξασφαλίσει τα αναγκαία και ειδικά τη θέρμανση του χειμώνα.

*

«Στη γερόντισσα του Θεού Άννα Αλεξέεβνα. Ειρήνη κι ευλογία και ευχαριστίες  για τις ευχές για τη μεγάλη γιορτή του Νέου Έτους.

Να αφήσετε, σας παρακαλώ τη σκέψη πως στερούμαι κάτι εγώ, στέλνοντάς σας χρήματα.

Σας ευχαριστώ για τη φωτογραφία  που στείλατε, όπου φαίνεστε πολύ γριούλα. Πόσο χρονών είστε;

Όλα τα παιδιά μου, τα εγγόνια κι η δισέγγονη ευημερούν και είναι καλά. Όσο για τη δική μου υγεία, κλονίζεται. Να και τώρα, 3 μέρες πριν τη Γέννηση του Χριστού, είμαι κατάκοιτος στο κρεβάτι από αδυναμία καρδιάς και δεν ξέρω αν θα τελειώσω αισίως τη λειτουργία των Χριστουγέννων.

Δεν διακινδυνεύω να λειτουργήσω στην παννυχίδα για να φυλάξω δυνάμεις για τη λειτουργία.

Η όρασή μου είναι χειρότερη από τη δική σας, δεν μπορώ παρά να υπογράφω τα γράμματα και τα χαρτιά, ενώ σχεδόν δεν βλέπω τι γράφω. Για την εγχείρηση δεν έχει φτάσει ακόμη η ώρα .

Το φως του Χριστού ας φωτίζει τα μάτια και ας ζεσταίνει την καρδιά σας.

(1954; Αρχιεπίσκοπος Λουκάς)»

 «Στην Άννα Αλεξέεβνα. Ειρήνη και ευλογία.

Σας πρόλαβα στην τύφλωσή μου: Δεν μου έχει μείνει παρά η αίσθηση του φωτός μόνο. Το διέγνωσε ο γιατρός από την Οδησσό, ο βοηθός του Φιλάτωφ, ο οποίος βρήκε και την αιτία, ίδια με τη δική Σας– γλαύκωμα. Το αποτέλεσμα της εγχείρησης θα ήταν ελάχιστη βελτίωση της όρασης, ενώ η ίδια η εγχείρηση είναι πολύ επικίνδυνη. Προφανώς όρισε ο Κύριος να είμαι τυφλός πριν το θάνατό μου. Αρνήθηκα την εγχείρηση και αυτό το θέλημα του Θεού το δέχομαι αγόγγυστα.

(1954)  Αρχιεπίσκοπος Λουκάς»

«Την Άννα Αλεξέεβνα να ευλογεί ο Κύριος για την αγάπη προς το άτομό μου και για τις εόρτιες ευχές.

Δεν έχω πάει ακόμη για εγχείρηση στον ακαδημαϊκό Φιλάτωφ, γιατί τρεις φορές είχα ετοιμαστεί να πάω εγώ σε αυτόν, μία φορά να έρθει αυτός σ’ εμένα και κάθε φορά ο Κύριος εμπόδιζε τα ταξίδια μας, στέλνοντας αρρώστια ή σε αυτόν ή σ’ εμένα. Γι’ αυτό φοβάμαι να πάω, για να μην παροργίσω τον Κύριο. Σε αυτή τη φάση θα μπορούσε να είναι δυνατή η εγχείρηση προκαταρτική για την θεραπεία του καταρράκτη. Ήδη δε βλέπω καλά, πολύ χειρότερα από ότι εσείς, κι ακόμη κι αν γράφω λίγο, το κάνω σχεδόν μηχανικά, ενώ εδώ και καιρό δεν μπορώ να διαβάσω. Είναι πολύ δύσκολο να τελέσω τη λειτουργία, κατά τη διάρκεια της οποίας όλες τις προσευχές μού τις διαβάζουν φωναχτά, ενώ αναγκάστηκα να αρνηθώ να λειτουργήσω στην αγρυπνία. Στο ιερό δεν βλέπω σχεδόν τίποτε. Όμως δεν σταματώ να κηρύττω.

Ας μας δώσει ο Κύριος, και σ’ Εσάς και σ’ εμένα υπομονή.

(1954;) Αρχιεπίσκοπος Λουκάς»

«Στην Άννα Αλεξέεβνα: Ειρήνη και ευλογία.

Εύχομαι να απαλύνει ο Κύριος τα βαριά και στερημένα χαράς και μοναχικά γηρατειά σας.

Η τύφλωσή μου είναι πολύ πιο ελαφριά απ’ τη δική σας, γιατί σε κάθε μου βήμα με προσέχουν η Ευγενία Πάβλοβνα και η ανιψιά μου Βέρα, αλλά και μια ακόμη ανιψιά μου, η Νίνα. Όχι μόνον δεν γογγύζω, αλλά ευχαριστώ τον Κύριο για την τύφλωσή μου, διότι με ωφελεί από πνευματικής πλευράς. Η μέρα του Αγγέλου μου (ονομαστικής εορτής) πέρασε σε ατμόσφαιρα μεγάλης αγάπης και σεβασμού προς το πρόσωπό μου εκ μέρους των κληρικών και των λαϊκών . Έλαβα πάνω από 150 ευχητήρια και σ’ ένα μεγάλο μέρος έπρεπε να απαντήσω.

Καταλαβαίνω πολύ καλά την θλίψη σας και την αδιαθεσία του πνεύματος μέσα στην απόλυτη μοναξιά και όντας αβοήθητη, αλλά όλες αυτές τις μεγάλες δοκιμασίες σας τις έχει δώσει ο Κύριος. Ας σας δώσει ο ελεήμων και την ταπείνωση και υπομονή στιες θλίψεις σας. Προσεύχομαι καθημερινά για σας.

Αρχιεπίσκοπος Λουκάς.

«Να σώσει και ευλογεί την Άννα Αλεξέεβνα ο Κύριος! Ανησύχησα πολύ, όταν έμαθα από το γράμμα σας πως ο Κύριος σας έσωσε από κίνδυνο θανάτου, όταν φάγατε φρυγανιές μουσκεμένες σε πολύ δυνατό δηλητήριο-την πηλοκαρπίνη.

Σας συμβουλεύω να διακόψετε να βάζετε σταγόνες πηλοκαρπίνης στα μάτια σας και να ξαναρχίσετε μόνο στην περίπτωση που έχετε πόνους στα μάτια.

 Η υγεία μου, δόξα των Θεώ, είναι καλά, είναι καλά και τα παιδιά.

Αυτό το μήνα σας στέλνω περισσότερα για την αγορά ξύλων από ότι συνήθως. Η χάρη του Θεού ας είναι μαζί σας. Δεχτείτε την ευλογία μου.

 Κάθε μέρα προσεύχομαι για σας.

Αρχιεπίσκοπος Λουκάς 14 Σεπτεμβρίου 1957»

«Τη δύστυχη, τυφλή γερόντισσα, μόνη και θλιβομένη, ας ελαφρύνει και παρηγορήσει ο Κύριος!

Σας ευχαριστώ που με θυμάστε και για την αδιάλειπτη φροντίδα σας για μένα και την υγεία μου, για την ευημερία των παιδιών μου.

Υπάρχουν βέβαια ατέλειες στην ευημερία τους: η εγγονή μου Όλια, η κόρη του Βαλεντίνου, μολύνθηκε από αυτόν με φυματίωση των πνευμόνων, αρρώστια που με τη χάρη του Θεού, δεν είναι βαριά.

Η Ελένη υποφέρει με την κοιλιά της, αλλά οι γιατροί της Τασκένδης θεωρούν ότι η πάθησή της είναι καλοήθης. Ο Θεός να δώσει να είναι έτσι.

Η υγεία μου παραμένει καλή για την μεγάλη μου ηλικία.

Δεχτείτε την ευλογία μου και να δώσετε την ευλογία στην Άννα Πέτροβνα Γρεμενίτσκαγια.

Αρχιεπίσκοπος Λουκάς 2 Οκτωβρίου 1958»