Ωφέλεια εκ των θλίψεων, όταν υπομένωμεν.

                                             (Απόσπασμα από  επιστολή του 

γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου)

...Ναι μεν οι πειρασμοί και αι θλίψεις και στενοχωρίαι σας είναι μεγάλαι, αλλά πρέπει και η υπομονή σας να είναι μεγάλη… Από τους πειρασμούς, τας θλίψεις και τας συμφοράς προέρχεται μεγάλη ωφέλεια, εάν έχει τις υπομονή, εάν δεν έχει υπομονήν ο άνθρωπος όχι μόνον ωφέλειαν δεν λαμβάνει αλλά και ζημιώνει. Αυτό καλώς γνωρίζοντες οι θείοι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι όχι μόνον έχαιρον εις τας θλίψεις των αλλά και εκαυχώντο… Και ο Απόστολος Ιάκωβος παραινεί τους χριστιανούς λέγων· χαίρετε όταν ποικίλοις πειρασμοίς περιπέσητε… Λοιπόν συ αντί να χαίρεσαι εις τους  πειρασμούς που σου έρχονται λυπείσαι και παραπονείσαι ότι ο Θεός κωφεύει εις τας παρακλήσεις σου, και το λυπηρόν ότι απελπίζεσαι. Πρέπει να έχεις τελείαν πίστην εις τον Θεόν και να ειπείς ότι ο Θεός περισσότερον της δυνάμεως μας δεν αφήνει να πειρασθώμεν. Μα εάν οι πειρασμοί είναι μεγάλοι και αι θλίψεις πολλαί να ενθυμούμεθα το λόγιον του Κυρίου μας «ότι δια πολλών θλίψεων θα εισέλθωμεν εις την αιώνιον ζωήν», και ως λέγει ο σοφός Ισαάκ ο Σύρος «αυξανομένων και πληθυνομένων των πειρασμών και των θλίψεων αυξάνονται και οι στέφανοι». Τι φαντάζεσαι ο πολύαθλος Ιώβ από τι έγινε μακάριος, από τον πλούτον και την ευτυχίαν ή από τας θλίψεις, ασθενείας και στερήσεις; Ο Λάζαρος από τι έγινε μακάριος και κληρονόμος της αϊδίου μακαριότητος; Αλλά και όλοι οι Άγιοι διά ποίου μέσου και τρόπου ηγίασαν και επέτυχον των επηγγελθέντων αγαθών; Φανερόν από τας θλίψεις, τους πειρασμούς, τας στενοχωρίας και την στενήν και τεθλιμμένην οδόν, την οποίαν διόδευσαν. Λοιπόν και συ μην απελπίζεσαι, αλλά έχε θάρρος και υπομονήν. Λάβε θάρρος, ανδρείαν και μεγαλοψυχίαν, πίστιν και ελπίδα· απεμάκρυνε τον δαίμονα της απελπισίας ο οποίος τριγυρίζει δια να σε κυριεύσει… Θάρσει, ανδρίζου, ενδυναμού με την χάριν του Θεού…