Οι βιτρίνες στολίστηκαν, και οι λογής διαφημίσεις μας βομβαρδίζουν για το που θα χαλάσουμε τον δέκατο τρίτο μισθό μας. Τα πρόσωπα άρχισαν να γίνονται πιο χαρωπά και ευδιάθετα. Ένας κύριος με άσπρα μούσια και κόκκινη φορεσιά, βρίσκεται συνεχώς μπροστά μας. Έλατα, έλκηθρα, κάλτσες, γαλότσες, και λοιπά μπιχλιμπίδια, παντού στο οπτικό μας πεδίο. Θα φάμε τα γλυκά μας, τα χοιρινά μας και τη γαλοπούλα μας. Θα πιούμε, θα μεθύσουμε, θα διασκεδάσουμε, θα ξενυχτήσουμε, θα παίξουμε χαρτιά και ρουλέτες “για το καλό”, θα πάμε στα ρεβεγιόν, θα κάνουμε και καμιά “τσαχπινιά”… Και τελικά, γιατί τα κάνουμε όλα αυτά ; Καταλαβαίνουμε τι ακριβώς γιορτάζουμε…;
Σ. Σ.
