Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Για την Παναγία



Ας έχομε, παιδιά μου, ελπίδα και μείς. Ας μη χάσομε την ελπίδα μας. Ας ελπίζομε ότι η Παναγία, που μετεστάθη στον ουρανό, δεν μας εγκαταλείπει. Εδώ είναι και μας βοηθεί, εδώ είναι και μας προσέχει, εδώ και μας προστατεύει. Αυτή, λοιπόν, μην την ξεχάσομε, γιατί είναι η μάνα μας η αληθινή, αυτή που έφερε τη Ζωή στον κόσμο και σώζει τον άνθρωπο. Σ’ Αυτήν και ημείς, με την ταπεινή μας αδυναμία, θα λέμε πολλές φορές την ημέρα: «Δέσποινα Παναγία μας, έλα και σώσε μας, γιατί χανόμεθα. Έλα, Εσύ είσαι η δύναμις η θεϊκή».
Και βλέπεις, και βλέπομε, ότι η Παναγία, όταν με την καρδία μας και με την ψυχή μας, με ειλικρίνεια στην καρδιά και με πίστη σταθερή πούμε και επικαλεσθούμε το όνομά Της το άγιον («Έλα, Δέσποινα του κόσμου, και σώσε μας, γιατί χανόμεθα»), αλλά με την καρδία μας, παιδιά, θα το εκφράζομε και με τη σκέψη την αληθινή της πίστεως, τότε η Παναγία μας δεν θα μας εγκαταλείψει, μέχρι τέλους θα βρίσκεται εδώ, μέσα σ’ αυτόν τον ταλαίπωρο κόσμο της εποχής.
Διότι ο άνθρωπος της εποχής, παιδιά μου, έχει χάσει τον στόχο του, έχασε τον προορισμό, έφυγε απ’ τη γραμμή της πλεύσεως προς τον Ουρανό και τρέχει ακατάσχετα. Που τρέχει; Δεν ξέρει που τρέχει. Εσκοτίσθη το μυαλό, έχασε κάθε ίχνος διακρίσεως και τρέχει ακατάσχετα μέσα στην κακία, εκεί που θα φθάσει στο τέλος. Γιατί είναι και γεγονός ότι βρίσκεται στους έσχατους καιρούς το ανθρώπινο γένος.
Εμείς οι χριστιανοί, που λεγόμεθα, ας προσέξομε, παιδιά μου. Ας συνέλθομε λίγο και να εγκολπωθούμε μέσα στην καρδιά μας και να πούμε: Είδαμε αυτή τη ζωή, και αυτή η ζωή οδηγεί τον άνθρωπο προς την καταστροφή. Μπορούμε όταν το θελήσομε, να γυρίσομε πίσω, στην Παρθένο, και να την παρακαλέσομε θερμώς. Η Παναγία μας πάλι θα δείξει τη Χάρη που έχει από τον Κύριο και θα βοηθήσει και θα σώσει ακόμα μια φορά τους χριστιανούς αυτής της εποχής που θα την επικαλεσθούν και θα πουν: «Παναγία Δέσποινα, σώσε μας, γιατί χανόμεθα». 
π. Αμβρόσιος Λάζαρης