Δεν μετανιώνω...;

Σαν  δύο αντίθετοι  πόλοι, δρόμοι  παράλληλοι,  που  ποτέ δεν τέμνονται, ο σύγχρονος κόσμος των media, της  κοσμικής  ζωής, ο κόσμος  του «φωτός». Του  τεχνητού φωτός. Κι απ’ την  άλλη η χριστιανική ζωή η Αγάπη το Φως το Αληθινό…

Στον ένα κόσμο, κοντά σε όλα τα βαρύγδουπα αποφθέγματα περί ψυχοσύνθεσης και του μονότονα  επαναλαμβανόμενου «να βρούμε τον αληθινό μας εαυτό»,  οι καταξιωμένοι επιστήμονες και μη, εγγράμματοι και αγράμματοι, διαλαλούν συχνά  το «Δεν μετανιώνω».

Πόσες φορές δεν το έχουμε ακούσει από χείλη ηθοποιών, καλλιτεχνών και διαφόρων περιπλανώμενων «ωσάν άλλοι  Ιουδαίοι», από εκπομπή σε ριάλιτι  κι από δελτία ειδήσεων σε διάφορες  ατραξιόν, ακόμα και στις δήθεν ποιοτικές εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης.

Το ύψιστο έργο της μετάνοιας στη βάση του οποίου στηρίζεται όλη μας η πορεία προς τη θέωση, αφού ουδείς αναμάρτητος μόνο ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Θεός μας, το ύψιστο αγαθό της εξομολόγησης και της  συγχώρεσης που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε χριστιανού, εξοβελίζεται από την επίδειξη αμετανοησίας και υπεροπτικότητας με το «Δεν μετανιώνω για τίποτα».

Ας αναλογιστούμε τούτες τις Άγιες μέρες που έρχονται, που ο Κύριος και Θεός μας σήκωσε τις αμαρτίες όλων μας στον Σταυρό του Μαρτυρίου, ας προβληματιστούμε κάθε φορά που ακούμε ανθρώπους που ενδεχομένως να θαυμάζουμε κιόλας, να διατυμπανίζουν την αμετανοησίας τους.

Με πόσο περίτεχνο τρόπο συντελείται ο αόρατος πόλεμος των δαιμόνων, που φρίττουν κάθε φορά που μια ψυχή μετανοεί και εισέρχεται στην χριστιανική ζωή.

Μετάνοια Συγχώρεση Θεία Κοινωνία - Αμετανοησία Σκληρότητα Αφανισμός.

Η πορεία είναι ξεκάθαρη κι όποιος έχει μάτια βλέπει γι’ αυτό ας προσευχηθούμε την επόμενη φορά που με ύπουλο τρόπο οι δαίμονες, σε κάποιον ακόμη αδελφό μας, καταστήσουν το «δεν μετανιώνω» ως εκδήλωση τάχα σύγχρονου και μοντέρνου τρόπου αντίληψης και σκέψης.

Κ.Κ